Δίχως αυτήν είσαι λειψός
την Νήσον τούτη, λέγω
Εκεί, σ εκείνην την γωνιά του κόσμου
απώλεσα το νού μου και μισεύγω
Εις το κενόν εχάθηκα, κι ακόμα
εδώ θα βρίσκομαι όπου και αν πατώ
καθώς ηγάπησα την αιώνια μορφή σου
πλάι σε τούτα τα νερά που νοσταλγώ
Ήσαν μια πλάνη άραγες ή ήσαν πάθος;
όπου κι αν πάω μόνον ετούτο θα ρωτώ
Ώς Κουρσάρος εις τα αεικίνητα κύμματα
θα αναμένω αιωνίως μήπως σε ειδώ
ΔόικοςΔ.Cop.2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου